Etap 7: schronisko PTTK Orlica – Szafranówka – Łaźne Skały – Cyrhle – Durbaszka – Wysoka – Jaworzyna – przełęcz Rozdziele – Hurcałki – przełęcz Gromadzka – przełęcz Obidza – Mały Rogacz – przełęcz Obrazek
Dzienna tura/przebyty dystans szlaku: 18 km/175 km
Spod schroniska Orlica szlak początkowo dość łagodnie prowadzi wzdłuż potoku w lesie. W dalszej część za tablicą informacyjną PPN ścieżka podrywa się bardziej ku górze, robi się bardzo śliska, błotnista i wyprowadza na niewielką polanę. Na przełęczy pod Szafranówką rozdroże szlaków. Z tego miejsca bardzo ładna panorama na Lubań i leżące w dole Krościenko.
Teraz początkowo szeroką gruntową drogą z której po lewej widać już w oddali górną stację kolejki na Palenicę oraz towarzyszącą jej infrastrukturę turystyczną. Sam szczyt Szafranówki zalesiony bez widoków, podejście kamieniste strome. Dalej szlak wypłaszcza się i prowadzi na przemian lasem i polanami z widokiem na pasmo Radziejowej oraz Szczawnicę.
 |
| Szczawnica |
 |
| Łaźne Skały |
Szlak prowadzi wciąż widokowymi halami. Po lewej mijam Jarmutę, a po chwili z lewej strony pojawia się żółty szlak ze Szlachtowej. Od tego miejsca cały czas w górę. Za Huściawą zaczynają otwierać się szerokie panoramy na gniazdo Trzech Koron oraz widoczne na południu Tatry. Pod Wielkim Wierchem szlak mija dwie funkcjonujące bacówki i wznosi się nadal spokojnie ku górze na rozległą kulminację Durbaszki. Po lewej widoczny dach Górskiego Ośrodka ZHP Pod Durbaszką.
 |
| Wysoki Wierch |
Szlak zbiega w dół z Durbaszki przez las, aby następnie znów poderwać się do góry na szczyt Borsuczyny za którym wędruję jeszcze kawałek w miarę płaskim terenem. Następny przystanek na szlaku to góra Wysoka – najwyższy szczyt Pienin. Krótkie i mozolne podejście na płaską przełęcz i stąd dalej do góry po kamiennych i metalowych schodkach na szczyt. Szlak niebieski nie wchodzi na wierzchołek a obchodzi go łukiem od strony północnej (spod szczytu od strony południowej zbiega słowacki szlak niebieski, który łączy się z polskim szlakiem tego samego koloru oraz zielonym z wąwozu Homole na polanie pod szczytem Wysokiej od strony wschodniej). Za Wysoką szlak biegnie raz lasem, raz polanami i halami, po drodze także wyręby i wiatrołomy. Odcinek do przełęczy Rozdziela mało ciekawy, ale bez większych trudności. W połowie drogi na Rozdziele, po lewej stronie szlaku ciekawa skałka o nazwie Watrisko.
 |
| Ze szczytu Wysokiej |
 |
| Ze szczytu Wysokiej |
Przełęcz Rozdziele stanowi granicę między Pieninami, a Beskidem Sądeckim. Szerokie widoki na dolinę Grajcarka aż po Lubań i górę Wdżar. Szlak z przełęczy podnosi się lekko do góry, jednak generalnie wędruje się po w miarę płaskim terenie. Droga mało urozmaicona, jednie po słowackiej stronie większe łąki z których szersze panoramy. Na jednej z nich ogromny hangar przypominający swoją budową lotniczy barak. Po około 45 minutach skrzyżowanie szlaków na przełęczy Gromadzkiej.
 |
| przełęcz Rozdziele |
Na przełęczy Gromadzkiej szlak skręca w lewo i wyprowadza na pola i pastwiska z szeroką panoramą na całe Pieniny, Magurę Spiską oraz Tatry. Wszystko widoczne przy dobrej pogodzie. Teren obniża się lekko aż do przełęczy Obidza, gdzie w prawo odbija droga rowerowa na Rogacze. Z Obidzy jeszcze kawałek do góry do skrzyżowania szlaków z tabliczkami umieszczonymi na pniu drzewa.
 |
| Obidza |
 |
| Droga na przełęcz Obrazek |
Ostatnie niecałe 2 km szlaku dają mocno w kość. Droga robi się mocno kamienista i pnie się ostro pod górę wśród wykarczowanego lasu – szerokie widoki na południe. W miejscu głazu z metalowym krzyżem niewielkie wypłaszczenie skąd znów mocno do góry. Szlak w końcu wchodzi w las i traci swoją stromiznę. Las o charakterze jaworzyny górskiej. Dochodzę do miejsca z tabliczką informująca mnie, że dotarłem na Małego Rogacza. Stąd już szeroką drogą lekko w dół na przełęcz Obrazek do skrzyżowania szlaków Międzyrogacze gdzie odnajduję kończącą szlak niebieską kropkę.
0 Komentarze:
Prześlij komentarz